Zgodnie z przepisami ustawowymi i wykonawczymi obowiązującymi we Francji, pojazdy silnikowe muszą być identyfikowane za pomocą dowodu rejestracyjnego, który jest powszechnie nazywany „carte grise” (szarą kartą). Dowód rejestracyjny stanowi zezwolenie do kierowania zarejestrowanym pojazdem silnikowym i umożliwia jego identyfikację.

Francuski dowód rejestracyjny ma postać prostokątnego dokumentu o wymiarach 125 mm x 254 mm, który jest składany na 3 części na całej szerokości. Trzecia część to odcinek z możliwością jego odłączenia. Ta część dowodu rejestracyjnego musi zostać wypełniona w przypadku zmiany miejsca zamieszkania, sprzedaży lub zniszczenia samochodu.

Właściciele pojazdów mechanicznych, przyczep (masa całkowita pojazdu >500 kg) lub naczep, którzy chcą wprowadzić swoje pojazdy do ruchu, muszą złożyć wniosek o wydanie dowodu rejestracyjnego. Dokument zawiera informacje techniczne pojazdu, tożsamość właściciela, ale także numer rejestracyjny, który musi być umieszczony na tablicy rejestracyjnej, która będzie znajdować się na pojeździe. Nawet jeśli nazwisko właściciela pojazdu pojawia się na dowodzie rejestracyjnym, dokument ten nie stanowi aktu własności, w przeciwieństwie do Niemiec, gdzie dokument rejestracyjny jest aktem własności (Brief and Schein).

Dokument rejestracyjny samochodu zawiera numer rejestracyjny, który znajduje się na tablicach rejestracyjnych pojazdu.
Nowy system rejestracji pojazdów (VRS) przydziela pojazdowi numer dożywotnio. Tablice rejestracyjne pojazdów muszą następnie posiadać terytorialny identyfikator składający się z oficjalnego logo regionu i numeru jednego z departamentów tego regionu. Wybór tego identyfikatora terytorialnego jest dowolny i może być niezwiązany z miejscem zamieszkania posiadacza świadectwa rejestracji.