Udostępnij wpis
Tłumacze przysięgli na świecie
Jakie warunki trzeba spełnić, aby wykonywać tłumaczenia uwierzytelnione?
Zawód tłumacza przysięgłego rządzi się swoimi prawami w zależności od kraju. Każde państwo ustala odrębne warunki, które trzeba spełnić, aby uzyskać miano tłumacza przysięgłego. Są one bardziej lub mniej restrykcyjne. Tłumaczenia uwierzytelnione powierzane są osobom, które posiadają odpowiednie kwalifikacje. W większości przypadków, oznacza to, że kandydat na tłumacza przysięgłego jest zobowiązany udowodnić swoją zdolność do pracy na tym stanowisku. Wszelkiego rodzaju uprawnienia i certyfikaty można uzyskać poprzez zdanie egzaminu, którego postać jest inna w każdym kraju. Istnieją też państwa, w których zawód tłumacza nie jest unormowany prawnie, a nawet takie, w których ta instytucja w ogóle nie istnieje.
Tłumacze w Polsce
W naszym kraju tłumaczenia uwierzytelnione, nazywane też przysięgłymi wykonywane są przez tłumaczy przysięgłych. Warunkiem otrzymania tego tytułu są odpowiednie kwalifikacje, niezbędne do uzyskania pozytywnego wyniku z egzaminu na tłumacza przysięgłego. Są one regulowane przepisami prawnymi. Instytucja, która nadaje uprawnienia tłumacza przysięgłego jest Ministerstwo Sprawiedliwości. Zawód tłumacza przysięgłego określa Konstytucja Rzeczypospolitej Polski, w konsekwencji czego tłumacz automatycznie staje się urzędnikiem państwowym.
Dzięki swoim uprawnienia, tłumacz przysięgły może tłumaczyć dokumenty, ale na tym nie kończą się jego kompetencje. Ogromnym plusem jest możliwość samodzielnego potwierdzania zgodności dokumentów z ich oryginałem. W ten sposób wszystkie dokumenty poddane temu procesowi zyskują taką samą moc prawną jak oryginał. Przykładami są umowy prawne i licencje. Osoba, która planuje rozpocząć karierę tłumacza przysięgłego w Polsce, musi spełnić pewne wymagania. Przede wszystkim musi posiadać obywatelstwo Polskie lub obywatelstwo jednego z państw członkowskich należących do Unii Europejskiej lub państw członkowskich EFTA.
Drugim warunkiem jest wykształcenie wyższe, a dokładniej posiadanie tytułu magistra. Jeszcze niedawno koniecznością było ukończenie studiów wyższych o kierunku filologicznym lub studiów podyplomowych w zakresie tłumaczeń. Aktualnie nie ma wymogu ukończenia studiów kierunkowych. Oprócz tego, trzeba przedstawić zaświadczenie o niekaralności.
Oprócz wymienionych do tej pory kwestii, niezbędne jest zdanie egzaminu, który potwierdza zdolność tłumaczenia z języka polskiego na obcy i odwrotnie. Dzieli się on na dwa etapy. Jednym z nich jest część pisemna, a drugim ustna. Wynik negatywny uniemożliwia ponowne przystąpienie do tego egzaminu przez kolejny rok. Zaliczenie egzaminu daje upragnione uprawnienia, które są przepustką do wykonywania zawodu tłumacza przysięgłego. Warto wiedzieć, że przed rozpoczęciem kariery trzeba złożyć wniosek o wpis na listę tłumaczy przysięgłych i złożyć ślubowanie.
Tłumacze w Hiszpanii
Podobne zasady panują w Hiszpanii. Tak samo jak w Polsce, aby dokonywać uwierzytelniania dokumentów trzeba być hiszpańskim tłumaczem przysięgłym. Uprawnienia te nadawane są przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych i Współpracy. Najpierw musisz zaliczyć organizowany przez nie egzamin. Jedynym wyjątkiem od tej reguły jest posiadanie dyplomu potwierdzającego ukończenie studiów magisterskich w Hiszpanii lub homologowanego dyplomu z tłumaczeń uzyskanego w jednym z krajów należących do Unii Europejskiej. Dokument ten zwalnia z obowiązku przystąpienia do tego egzaminu.
Kandydaci, którzy chcą otrzymać miano tłumacza przysięgłego, muszą spełnić kilka warunków takich jak wiek, obywatelstwo lub wykształcenie. Zawód ten jest przeznaczony osobom pełnoletnim, które posiadają obywatelstwo hiszpańskie lub są obywatelami innego kraju członkowskiego UE. Wymagane jest również ukończenie studiów magisterskich lub posiadanie dyplomu inżyniera technika w Hiszpanii. Od obywateli pozostałych państw UE, wymaga się homologacji tytułu. Oznacza to, że trzeba przystąpić do dodatkowo płatnego egzaminu odbywającego się przed Trybunałem. Podobnie jak w Niemczech składa się on z czterech etapów, ale nie są one takie same.
Pierwsze zadanie to tłumaczenie tekstu na język hiszpański. Korzystanie z wszelkich pomocy naukowych jest zabronione. Nawet słownik nie wchodzi w grę. Drugim etapem również jest tłumaczenie tekstu. Tym razem z hiszpańskiego na inny język. Dwa pierwsze tłumaczone teksty mają charakter publicystyczny lub literacki. Następne zadanie to wyższy level. Tym razem można posiadać słownik. Tłumaczy się tekst prawny lub ekonomiczny na język hiszpański. W ostatniej części egzaminu próbie zostają poddane umiejętności tłumaczeniowe ustne. Zadanie polega na ustnym streszczeniu wybranego tekstu. Osoby egzaminującej mogą też zadawać zdającemu pytania.
Szczęściarze, którym udało się zaliczyć każdy z tych etapów zostają wpisani w rejestr tłumaczy przysięgłych, który znajduje się na oficjalnej stronie internetowej Ministerstwa Spraw Zagranicznych i Współpracy.
Tłumacze w Niemczech
Sąsiadująca z Polską Republika Federalna Niemiec to kraj, w którym zawód tłumacza nie podlega ochronie prawnej. Oznacza to, że tytuł tłumacza może sobie przypisać każdy. Jednak osoba, która chciałaby wykonywać profesjonalne tłumaczenia takie jak np. urzędowe, prawne lub notarialne musi na to zapracować.
Pierwszym z warunków, które trzeba spełniać jest wykształcenie. Należy ukończyć uczelnię wyższą lub być absolwentem szkoły tłumaczy. Drugi warunek to zdanie egzaminu na tłumacza przysięgłego. Nie jest to jednak takie proste. Żeby móc do niego przystąpić, niezbędne jest ukończenie dwóch dodatkowych kursów. Pierwszy to kurs ekonomiczno-handlowy, a drugi to kurs języka prawniczego.
Egzamin na niemieckiego tłumacza przysięgłego wygląda inaczej niż polski. Rozpoczyna się on dyktandem, którego nie praktykuje się w naszym kraju. Jego zaliczenie pozwala przejść do kolejnego etapu, który składa się z części pisemnej i ustnej. Część pisemna polega na tłumaczeniu tekstów z języka niemieckiego na ojczysty i odwrotnie. Jakby tego było mało, trzeba zaprezentować swoje zdolności redagowania tekstów. Ostatnim wyzwaniem jest część ustna. Egzamin jest zdawany przed Izbą Gospodarczą Niemiec, a wpisywaniem tłumaczy w rejestr jest zadaniem osoby pełniącej funkcję Prezesa Sądu Krajowego w danym Landzie.
W zależności od Landu, wymagania stawiane tłumaczom mogą różnić się od siebie. Jednak pomimo podziału Republiki Federalnej Niemiec na kraje związkowe, wszystkich tłumaczy coś łączy. BDÜ to Stowarzyszenie Tłumaczy, które zrzesza ponad 7.500 osób.
Tłumacze w USA
Stany Zjednoczone, to kraj w którym nie istnieje zawód tłumacza przysięgłego. Natomiast spotkać się można z określeniem “certified translator” czyli tłumacz certyfikowany, co może wprowadzić w błąd osobę, która nie orientuje się w tematach związanych z amerykańską translatoryką. Jak sama nazwa wskazuje, tłumacz ten posiada pewien certyfikat. Dzięki niemu można zyskać wiarygodność oraz dobrą reputację, ale nie trzeba go posiadać, aby móc wykonywać profesjonalne tłumaczenia.
USA jest jednym z krajów przynależących do konwencji haskiej. Z tego tytułu nie ma obowiązku legalizacji dokumentów poprzez placówki prawne. Weryfikacją tłumaczy i przydzielania im poszczególnych zleceń zajmują się różnego typu organizacje. Jedną z nich jest American Translator Association (ATA). Wśród jej zadań znajduje się zrzeszanie tłumaczy, którzy specjalizują się w konkretnych obszarach tematycznych. Poza tym umożliwia przystąpienie do egzaminu, który ma sprawdzić umiejętności językowe i techniki tłumaczeniowe. W nagrodę za pozytywny wynik testu, przyznawany jest certyfikat.
Amerykański “certified translator” nie jest tym samym co polski tłumacz przysięgły. Jednak w USA istnieje zawód, który w pewnym stopniu utożsamia się z jego funkcjami. Jest to tłumacz sądowy, który najczęściej wykonuje ustne tłumaczenia w czasie trwania rozpraw sądowych lub podczas składania zeznań.
Są trzy rodzaje ustnych tłumaczy sądowych: “certified interpreters” – certyfikowani tłumacze ustni, “professionally qualified interpreters” – profesjonalni tłumacze ustni oraz “language skilled interpreters” – tłumacze ustni ze znajomością języka. Otrzymanie tytułu “certified interpreter” wiąże się z koniecznością zdania egzaminów: pisemnego i ustnego. “Professionally qualified interpreter” dodatkowo powinien posiadać certyfikat lub należeć do stowarzyszenia zrzeszającego tłumaczy. Najłatwiej jest jednak w przypadku “language skilled interpreters”. Wystarczy przejść nieoficjalną weryfikację bezpośrednio przed rozpoczęciem rozprawy czy przesłuchania.
Tłumacze w innych krajach
USA nie jest jedynym miejscem, gdzie nie istnieje zawód tłumacza przysięgłego. Australia, Litwa, czy Portugalia to kraje, w których również nie istnieje ta instytucja. Za weryfikację dokumentów odpowiadają tam inne organy.
W Australii, osoby zajmujące się jakimkolwiek przekładem muszę posiadać akredytację od NAATi czyli Krajowego Organu Akredytacyjnego Tłumaczy Ustnych i Pisemnych. Kwalifikacje zdobywane są na podstawie posiadanej aktualnie wiedzy.
Łotwa, podobnie jak Rosja to kraje, w których funkcję tłumacza przysięgłego pełnią zawodowi notariusze. Natomiast w wielu innych takich jak np. Francja uwierzytelnianiem dokumentów zajmują się osoby wybierane przez sądy lub inne wyznaczone do tego zadania instytucje. We Włoszech udostępnia się listę tłumaczy i innych urzędników zajmujących się procesem uwierzytelniania.
Jak widać różnorodność kompetencji językowych nie zna granic.
Newsletter
Zapisz się do Newslettera i otrzymuj powiadomienia o najnowszych wpisach i promocjach
Wysyłając swój adres mailowy wrażasz zgodę na przetwarzanie swoich danych osobowych – Administratorem danych osobowych jest firma Trzecia Połowa Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, ul Sarmacka 1A/82
Popularne wpisy
