Jak szybko i efektywnie nauczyć się japońskiego pisma?

jak nauczyć się japońskiego pisma szybko, james heisig remembering the kanji

Coraz więcej osób decyduje się ostatnio na naukę języka japońskiego. Świadczą o tym chociażby wysokie progi na studia związane z tym językiem. Jednak dlatego, że nie jest podobno do żadnego języka europejskiego, ma dla nas wysoki próg wejścia, żeby zacząć cokolwiek w nim rozumieć. Studiowanie języka angielskiego nie ma do japońskiego żadnego podjazdu. Tyczy się to nie tylko rozumienia ze słuchu, ale przede wszystkim zapisu języka japońskiego, który zdecydowanie różni się od wszystkich języków europejskich.

Z czego składa się pismo japońskie? - systemy pisma (i alfabet łaciński)

Pismo japońskie zasadniczo posiada cztery systemy zapisu:

Używane raczej dekoracyjnie i dla wygody obcokrajowców romaji, czyli alfabet łaciński (bez żadnych znaków diakrytycznych), którym jest napisany chociażby ten artykuł. Następnie dwa systemy pisma sylabicznego: hiraganę i katakanę – zbiory znaków o charakterze fonetycznym, w których jeden znak reprezentuje jedną sylabę (np. か・カ ka, に・ニ ni, え・エ e) oraz znaki kanji, które wywodzą się z chińskich znaków, jednak w wielu przypadkach bardzo się od nich różnią (jak widać na poniższym obrazku – granatowe znaki są zapisane po chińsku). W japońskim znak kanji ma przypisane do siebie znaczenie, jednakże tak samo jak nasze liczby arabskie, nie sugeruje odczytu. Tak samo znak 水 we współczesnym języku japońskim brzmi mizu, a dla Chińczyków shuǐ, jednak w obu językach oznacza on “woda”. Dlatego też nauka japońskiego pisma wymaga od nas nie tylko przyswojenia sobie znaczeń kanji, ale również ich odczytów, wydłużając sam proces dwukrotnie.

czym różnią się od siebie znaki japońskie od chińskich
chińskie i japońskie pismo

Czym jest pismo sylabiczne?

HIRAGANA (ひらがな) – miękkie i zaokrąglone linie. Zarówno znaków hiragany jak i katakany jest zaledwie po 46, a ma się z nimi tyle styczności podczas nauki japońskiego, że ciężko je zapomnieć. Umożliwia łatwą transkrypcję języka japońskiego. Każdy znak hiragany ma swój odpowiednik w katakanie.

W języku japońskim hiragana służy do:

  • zapisu końcówek gramatycznych

  • praktycznie wszystko innego co nie ma znaku kanji lub na co znaku nie pamiętamy

KATAKANA (カタカナ) – bardziej kanciaste i ostre kreski. Oba sulabariusze powstały ze znacznego uproszczenia znaków chińskich, jednak to katakana jest bardziej do nich podobna.

Używamy jej do zapisu:

  • wyrazy pochodzenia obcego (oprócz chińskiego)

  • imiona i nazwiska niejapońskie

  • nazwy naukowe w biologii

  • wyrażenia kolokwialne, slang i wulgaryzmy

  • zdarza się też, że tak po prostu zapisujemy katakaną japońskie słowa, kiedy chcemy je wyróżnić w tekście (tak jak my to robimy CAPS LOCKIEM)

Aczkolwiek są takie znaki kanji, które w odręcznym piśmie są praktycznie nierozróżnialne od niektórych znaków katakany. Ciężko się jednak temu dziwić, gdyż katakana to nic innego jak bardzo uproszczona wersja znaków kanji. Przykłady: kanji 口(kuchi – usta)、ロ(katakana – “ro”), 力(chikara – siła)、カ (katakana – ka) 二 (ni – dwa)、ニ (katakana “ni”). Jednak nawet pomimo tych podonieństw przyswojenie sobie japońskich znaków kany jest najprzyjemniejszą rzeczą, jaka czeka nas na początku nauki.

Tak wyglądają oba sylabariusze oraz znaki, z których powstały:

jak powstały hiragana i katakana, jak szybko nauczyć się pisać po japońsku
japońskie alfabety hiragana i katakana

漢字 - czym są znaki kanji?

Pierwotnie powstały one do zapisu pisma chińskiego, a następnie zostały zaadaptowane na potrzeby języka japońskiego. Język japoński łatwo zaadaptował się do nowych warunków piśminniczych. Z powodu używania tego samego systemu pisma japoński i chiński są czasami wzajemnie zrozumiałe w piśmie, jednakże wiele słów kompletnie zmienia znaczenie, jeśli się je przepisze bezpośrednio. Chyba najbardziej znanym przykładem jest 手紙 (ręka + papier), który po japońsku znaczy “list”, a po chińsku “papier toaletowy”.

Ile jest znaków?

Prosta odpowiedź na to pytanie jest taka, że dokładnie nie wiadomo. Potencjalnie istniejących? Ponad 50 tysięcy. Codziennie używanych? Trochę ponad 3 tysiące. Absolutnie obowiązkowych? Równo 2136. A znaków, których jesteśmy w stanie całkowicie nauczyć się używając tylko dwóch książek? Całe 2200! I na tej liczbie się dzisiaj skupimy.

Warto tutaj wyjaśnić dwa pojęcia związane z zakresem znaków współczesnego języka japońskiego:

  • Znaki jouyou (常用漢字), czyli znaki powszechnego użytku ustalone w roku 1981 – absolutne minimum, którego musimy się nauczyć, jeśli chcemy swodobnie czytać teksty japońskie. Co prawda w japońskim używa się ich zdecydowanie więcej, jednakże jest to bardzo solidna podstawa, po opanowaniu której możemy już śmiało sięgać po materiały dla nativów i już tam szukać nowych dla nas słów japońskich.

  • Jinmeiyou kanji (人名用漢字), czyli znaki do użytku w imionach i nazwiskach. Nie używa się ich do zapisu zwykłych słów japońskich i (przynajmniej na samym początku nauki znaków kanji) nie warto poświęcać im dużo czasu. Zaleca się uczenie ich w miarę potrzeby, gdyż nie wchodzą w skład powaszechnie używanych znaków.

zabawne wytłumaczenie tego, jak działa japoński system pisma

Podział znaków kanji przydatny do nauki pisma

Ze wszystkich systemów pisma japońskiego kanji są najbardziej zawiłe. Nawet jeśli nie wiemy jaki dźwięk wydaje dany znaczek, czasami jesteśmy w stanie rozszyfrować jego znaczenie opierając się wyłącznie na jego zapisie. Tak jak nasze literki łacińskie są złożone z kresek i brzuszków, tak język japoński korzysta z kanji, które są złożone z kompomentów stanowiących nieocenioną pomoc w skutecznej nauce kanji. Na przykład ten znak: 「休」 składa się z komponentu na człowieka oraz drzewo i oznacza “odpoczywać”.

Kolejną charakterystyczą cechą znaków kanji jest to, że każdy z nich ma swoją określoną kolejność stawiania kresek. Co ciekawe, istnieje trochę znaków japońskich, które wyglądają tak samo jak chińskie, ale różnią się przyjętą kolejnością zapisu. Tutaj (japoński na górze, chiński na dole) widzimy, że trzecia i czwarta kreska są zmienione kolejnością.

Zapis japoński: 冂 + | + 二

Zapis w języku chińskim : 冂 + 土

pismo chińskie, czym różni się chiński zapis od japońskiego

Nie zagłebiając się w arbitralny i bardzo oparty na hisotorii powszechnie przyjęty podział naukowy, na nasze praktyczne potrzeby podzielmy znaki na:

  • obrazki 山 (góra – mountain)、火(ogień)、木 (drzewo)、馬 (koń)

Nauka japońskich znaków zwykle zaczyna się od nich właśnie, ponieważ są najprostsze do zrozumienia dla osób, która dopero zaczynają naukę języka z tak czasochłonnym wyzwaniem jak systemy pisma japońskiego. Są one niczym innym niż uproszczonymi rysunkami realnych, fizycznych rzeczy, które przedstawiają. Bardzo łatwo się ich nauczyć, ponieważ gdy już raz zobaczymy “co znaczek miał na myśli”, już ciężko będzie to odzobaczyć.

jak nauczyć się znaków kanji, japońskie znaki, chińskie znaki
  • koncepty 上 (góra – up)、下 (dół)、三 (trzy)

W języku japońskim występuje ich całkiem niewiele, ale bardzo łatwo się domyślić, co znaczą. Różnią się od pierwszej grupy tym, że przestawiają abstrakcyjne koncepty, a nie konkretne, namacalne rzeczy.

  • powielone obrazki 林 (木+木 lasek)、森 (林+木 bór)、炎 (火+火zapalenie)

Te się chyba tłumaczą same. Więcej drzew w znaku – o większej ilości drzew chcemy napisać. Nie potrzeba specjalnego kursu języka japońskiego, aby pojąć ten koncept.

  • połączenie znaczeń 読 (słowa 言 + sprzedawać 売 = czytać)

Bardzo przydana i niestety niezbyt liczna grupa, której znaczenia można się bardzo szybko domyślić znając tylko poszczególne komponenty. Są bardzo intuicyjne do nauki, jednakże ich odczytu często nie da się domyślić po samym zapisie.

  • wskazówka znaczeniowa + wskazówka odczytu 持 (palce + świątynia = trzymać)

Ta grupa znaków jest obiektem naszego największego zainteresowania, ponieważ jest najbardziej podatna na mnemotechniki, które przedstawię w dalszej części artykułu. Najczęściej ich lewa strona składa się z kategorii znaczeniowej (np. rzeczy związane z wodą, czynności wykonywane rękami), a ich prawa strona niesie za sobą niezwiązaną tematycznie wskazówcę odczytu. Gdybyśmy spóbowali przełożyć to na język polski, moglibyśmy ułożyć sobie taki rebus: pomyśl o zwierzęciu, które czyta się podobnie jak “brzoza”.

Jeśli podoba ci się takie szukanie kóz między wierszami i rozkminianie rebusów – język japoński jest właścnie dla ciebie! Na szczęście stanowią one około połowę znaków jouyou, co oznacza, że za cenę nauki kilkudziesięciu wskazówek odczytu możemy nauczyć się faktycznego odczytu setek znaków.

  • wszystkie inne 璽 (imperialna pieczęć)、 為 (korzyść)

W języku japońskim używa się niestety także takich znaków, których nie da się nauczyć inaczej niż siłą nawyku i dopychaniem sobie ich kolanem do głowy lub bardzo wymyślną mnemotechniką. Są to znaki, nad którymi trzeba spędzić dłuższą chwilę, ale dużą pociechą jest to, że albo są tak często używane, że nie będziemy mieli jak ich zapomnieć albo tak specyficzne i sytuacyjne, że samo rozpoznanie ich w druku będzie już dużym zaskoczeniem w oczach Japończyków.

Czytanie znaków kanji i warianty zapisu japońskich wyrazów

Jeśli sięgniemy do jakiegokolwiek podręcznika do nauki znaków kanji, zobaczymy w nim podział na kun’yomi (odczyty japońskie) i on’yomi (odczyty chińskie). Te pierwsze zapisuje się zwyczajowo hiraganą, a te drugie katakaną – w celu lepszego zapamiętania, który odczyt jest który. Jednakże w prawdziwym życiu czeka na nas jeszcze kilka pułapek, z których dobrze zdawać sobie sprawę jeszcze przed rozpoczęciem nauki, aby się niepotrzebnie nie zdemotywować po drodze.

Warto zwrócić też uwagę na to, że jeden znak może mieć kilka odczytów zarówno kun jak i on’yomi. Nie ma na to żadnej reguły. Istnieją znaki, które zawcze czytają się tak samo niezależnie od swojej pozycji w słowie czy zdaniu, ale z drugiej strony istnieją również znaki tak często używane, że praktycznie w każdym słowie czytają się nieco inaczej.

1. czytania japońskie (訓読み kun’yomi – “czytanie po znaczeniu”)

Odczyty bazujące na języku japońskim. Zwykle jeśli widzimy pojedynczy znak (np. 水 mizu – woda) przeczytamy go po japońsku. Czytań japońskich używa się również wtedy, kiedy ze znaku wystaje jego końcówka gramatyczna (np. 書く ka-ku pisać).

2. odczyty chińskie (音読み on’yomi – “czytanie po dźwięku)

Pomimo swojej nazwy nie są to odczyty czystko chińskie. Jak raczej wiemy, język japoński jest dużo uboższy fotenycznie od chińskiego. Japończycy napotykają na duże trudności w nauce obcych, ponieważ ich rodzimy język jest mało elastyczny jeśli chodzi o wymowę. Dlatego odczyty on’yomi to tak naprawdę japońskie wyobrażenie na temat chińskiej wymowy sprzed setek lat. Nic więc dziwnego, że znaki, które w chińskim odczycie japońskim czyta się tak samo, dla tych, którzy kiedys używali znaków chińskich, będzie oczywistym, że będą się one różniły tonem czy spółgłoską. W jęzuku japońskim chińskie odczyty występują zwykle w złożeniach, czyli słowach składających się z więcej niż jednego znaku. Za przykład możemu podać (水曜日 sui-you-bi środa) czy (読書 doku-sho czytanie książek). Co za tym idzie, słowa pochodzenia chińskiego dużo łatwiej rozpoznać widząc je niż ze słuchu, dlatego ciężko będzie nam się domyślić znaczenia chińskiego znaku, ponieważ możemy nie do końca pamiętać, o który konkretnie chodzi.

3. odczyty w imionach i nazwiskach

Ogólna zasada jest taka, że znaki w imionach czyta się jakkolwiek tylko rodzice sobie wymyślili. Aczkolwiek teraz już się od tego odchodzi i nie można po prostu wymyślić sobie nowego odczytu znaku – tak zwanego kira kira name (błyszczące imię).

Czasami znaki w imionach czyta się odczytem japońskim, czasami chińskim, a czasami jeszcze innym specjalnym i nie ma co się dołować tym, że nie umiemy przeczytać czyjegoś imienia lub nazwiska z marszu.

Sami Japończycy też często mają z tym problem.

przybory do kaligrafowania, jak nauczyć się pisać po japońsku

4. odczyty buddyjskie

Co prawda jest to nadal kategoria odczytów chińskich, jednakże odczyty buddyjskie to swoja własna specjalna para kaloszy. Niektóre znaki mają swój ukryty alterantywny odczyt, którego używa się w słowach związanych z obrządkami religijnymi. Na przykład słowo 境内 (obszar świątynny) według normalnych zasad przeczytalibyśmy kyou-nai, jednakże jest to słowo związane z buddyzmem, dlatego czytamy je kei-dai.

5. specjalne odczyty

Czasami zdaża się tak, że znaki mają obsolutnie gdzieś to, że posiadają jakieś odczyny kun czy on i kiedy postawi się je koło siebie nagle zamieniają się w słowo, które dużo łatwiej rozpoznać ze słuchu niż wyglądny. Na przykład japońskie słowo na okulary zapisuje się w taki sposób: 眼鏡 (gałka oczna + lustro) , ale czyta się megane. Gdybyśmy sugerowali się tylko brzmieniam słowa, przetłumaczylibyśmy je jako “metal na oczy”, jednakże gdybyśmy nie wiedzieli, że ten zapis oznacza okulary, moglibyśmy próbować go przeczytać jako gan-kyou (archaiczne już słowo na okulary) czy bardziej dosłownie manako-kagami, co brzmi po prostu jak dwa losowe słowa obok siebie.

* 6. ateji

Ten fenomen grafemiczny co prawda nie sprawia wielkich trudności z przeczytaniem słowa, ale ze zrozumieniem już tak. Ateji, czyli dosłownie “odpowiadające znaki” to słowa zapisane kierując się wyłącznie chińskim odczytem danych znaków i jeśli nie znamy tego słowa wcześniej, to ze znaczenia znaków się go nie domyślimy. Np. słowo “rana, skaleczenie” brzmi kega, jednakże posiada osobliwy zapis 怪我 (podejrzane + ego).

jak pisać japońskie znaki, jak się uczyć japońskich znaków

Dobrze, ale jak podejść do nauki pisma japońskich kanji? Jak się ich uczą japończycy?

Często w nauce języków mówi się, że powinniśmy się go uczyć tak samo jak nativi, jednakże w przypadku specyficznie nauki czytania kanji jest to dla nas nieosiągalne. Japońskie dzieci mają nad nami tę przewagę, że już całkiem sprawnie porozumiewają się po japońsku, dlatego łatwiej będzie im zapamiętać. Poza tym japończycy mają kilkanaście lat podstawówki, gimnazjum i liceum, aby opanować całe jouyou. My chcielibyśmy to zrobić ciutkę szybciej. Jeśli tylko jesteśmy w stanie poświęcić kilka godzin na naukę japońskiego codziennie, to rok jest jak najbardziej osiągalnym celem (i to jeszcze z dużym zapasem zależnie od naszego tempa i dedykacji).

Należy również zaznaczyć, że nauka czytania to nie to samo co nauka samego języka i nie należy zaniedbywać gramatyki ani wymowy. Jednak czy wart spieszyć się z nauką trudnych japońskich wyrazów przed przerobieniem wszystkich znaków kanji? Niespecjalnie. Słowa typowo kandziowe wchodzą najlepiej, kiedy już rozpoznajemy, z czego się w ogóle składają.

Jak się naucza języka japońskiego na studiach?

Jeśli pójdziemy na studia związane z językiem japońskim, znaków będziemy nauczani w ten sposób, aby jak najszybciej być w stanie jak najwięcej przeczytać na zajęciach. Nauczymy się zatem najpierw liczb, potem znaków na dni tygodnia, członków rodziny, podstawowych czasowników, itd. Aby móc w pełni korzystać z tych znaków będziemy uczeni wszystkiego na raz: znaczenia, zapisu, wszystkich możliwych odczytów oraz najważniejszych słów zapisanych tym znakiem. Nie jest to oczywiście podejście nielogiczne i w ogólnie pojętej nauce języka jak najbardziej wskazane, jednakże z perspektywy nauki samego czytania jest to proces niesamowicie powolny i frustrujący. Porównywalny do budowania domu bez fundamentów zaczynając od wyboru firanek.

duży ładny znak japoński, napisany nie jakoś super, ale kto się zorientuje w sumie
japońskie pismo

Zatem co zrobić, żeby dobrze się zabrać do nauki japońskiego?

Tutaj chciałbym gorąco polecić serię podręczników do przyswojenia sobie pisma japońskich znaków Jamesa Heisiga zatytułowanej Remembering the Kanji, która przeprowadzi nas przez wybudowanie sobie bardzo solidnych fundamentów pod naszą umiejętność czytania po japońsku. Oczywiście żadne magiczne zabywanie wiedzy nie odbędzie się bez naszej własnej pracy, jednakże proces ten można bardzo spersonalizować i uczynić tak przyjemnym ile tylko starczy nam na to wyobraźni. Podręcznik jest dosępny również w wersji polskiejhiszpańskiejportugalskiejwłoskiej i niemieckiej. Musimy jednak pamiętać, że nie jest to podręcznik do historii języka japońskiego i przedstawione w nim informacje nie odzwierciedlają pochodzenia znaków .

Podział książek

Seria ta dzieli się na trzy części. Dla niektórych może to być zaskakujące, ale w pierszej części nauczymy się 2200 znaków wraz z ich znaczeniem oraz kolejnością pisania kresek. Kiedy już przyswoimy je sobie wszystkie, druga część przedstawi nam ponownie te same znaki, tym razem skupiając się na ich odczycie on’yomi. (Odczyty kun’yomi, od razu należy zaznaczyć, naturalnie przyswoimy sobie w trakcie nauki samego języka np. lekcji japońskiego czy z list przydatnych słówek). Trzecia część poświęcona jest innym wartym pozniania znakom spoza jouyou, dlatego też na razie nie musimy się nią przejmować.

książka do nauki pisma kanji

Mnemotechniki - jak uczyć się samodzielnie bez lekcji japońskiego?

書き方 (kakikata) – ZAPIS

Pierwsza część podręcznika, po którą sięgniemy, składa się z 56 lekcji, które po kolei nauczą nas pisania znaków japońskich. Książka zakłada z góry, że wiemy już jak się pisze liczby od 1 do 10, reszty uczy nas od absolutnego zera. Tak jak wspomniałem wcześniej – znaki kanji składają się z pojedynczych komponentów. Cechą wyróżniającą ten podręcznik jest to, że nie uczy on znaków w kolejności ich przydatności, ale w kolejności tego, z jak łatwych komponentów się składają. Nie zwracając uwagę na to czy występują w słowach bardzo podstawowych czy zaawansowanych. Heisig wprowadza po jednym komponencie na raz i pokazuje wszystkie znaki, które można zpisać używając kombinracji tych cegiełek, które już znamy. A kiedy te się już skończą – wprowadza nowy komponent i tak aż do wyczerpania zapasów.

Ale w jaki sposób nas tych znaków uczy? Poprzez krótkie i silne wizualnie historyjki. Każdemu komponentowi przypisane jest pojedyncze znaczenie (czasami zgodne z jego etymologią, czasami całkowicie losowe) i cała sztuczka polega na tym, żeby namalować sobie w głowie jakiś absurdalny obraz, który zawierałby wszystkie te elementy na raz.

Jeśli pokażę ci znak na przezwyciężyć 克 i każę ci go zapamiętać, możliwe że po pewnym czasie pomylisz go z 党 albo z 況, ale jeśli powiem ci, że ten plusik na górze to igła, a kwadracik z nóżkami to nastolatek, to od razu może ci przyjść na myśl, co związanego z igłami może przezwyciężyć nastolatek i jak to sobie wizualnie zobrazować. Jeszcze tylko 2199 takich hisotryjek!

読み方 (yomikata) – ODCZYT

Drugi podręcznik nauczy nas z kolei czytać znaki kanji i również dzieli je nam wszystkie na zjadliwe rozdziały, jednakże tym razem nie grupuje ich według klucza komponentów, a sygnalizatorów. Sygnalizator to ta część znaku, który zawiera wskazówkę, jak go przeczytać. Jak już wspomniałem wcześniej – około połowa naszych obowiązkowych znaków takowy posiada. Dlatego zdarza się i tak, że za cenę jednego sygnalizatora jesteśmy w tanie nauczyć się nawet 10 znaków.

Za przykład podamy tutaj sygnalizator 白, który oznacza “biały” i jeśli znajdziemy go po prawej stronie znaku, to możemy mieć pewność, że ten znak będzie się czytał haku. Dlatego wszystkie następujące kandzie przeczytamy dokładnie w ten sam sposób: 白、拍、泊、迫、珀、舶、伯. Kluczowym jest jednak pozycja po prawej stornie, ponieważ już znaki takie jak: 泉 (sen)、的(teki)、皇(nou) nie wpisują się w odczyt haku. Jak widzimy na tym przykładzie – wymowę słów japońskich można opanować mniejszym wysiłkiem niż wbijając je sobie do głowy jeden po drugim.

japońskie znaki ładnie zapisane na papierze

[Wskazówki] Jak uczyć się efektywnie tych krzaczków w języku japońskim?

Jak przy nauce wszystkich języków obcych – FISZKI. Albo zrobione własnoręcznie albo dostępne na takich stronach jak Anki czy Quizlet fiszki innych użytkowników. Kolejnym dobrym miejscem jest Kanji Koohii, na którym w opcjji “custom review” można wybrać sobie dokładnie, z której lekcji chce się powtórzyć materiał.

  • Zawsze powtarzać od znaczenia do znaku – jeśli przyzwyczaisz się do tego, że musisz napisać znak z pamięci, będziesz daleko do przodu przed osobami, które uczą się znaków w kolejności przydatności, czyli, prawdę mówiąc, na siłę. Uczymy się dzięki temu też zapisu słów.

  • Nie omijać znaków, które znaliśmy wcześniej – każdy znak jest wyjątkowy i zasługuje na swoją oddzielną historyjkę, jeśli zaczniesz opuszczać niektóre znaki, to twoje fundamenty systemu znaków będę niepełne

  • Nie skakać po podręczniku – po to jest ustalona kolejność, żeby się jej trzymać. Komponenty kierują się unikalną logiką systemu zapisu języka i są wprowadzane w takim tempie, aby jak najłatwiej było je sobie utrwalić i jak najtrudniej zapomnieć

  • Poświęcić te kilka minut na jeden znak – na samym początku może ci się wydawać, że przecież zapamiętasz sobie oczywistą definicję, ale jeśli patrząc na znak nie widzisz w głowie swojego własnego obrazka, to (przynajmniej dopóki nie skończysz obu podręczników) wróć do niego i przerób jeszcze raz, tak by znaki kanji zostały ci w głowie jeszcze na długie lata

  • Jeśli robisz fiszki z odczytami, ZAWSZE ucz się ich w konkretnych słowach, ponieważ mogą one nieco zmienić swoją wymowę w zależności od tego, jaką pozycję zajmują w słowie

Ile czasu nam to zajmie?

Na pewno mniej niż nauka pisania japońskich znaków kany. A już bardziej na poważnie, odpowiedź jest taka sama jak na każde pytanie dotyczące języków – to zależy. Myślę, że uparty speedrunner upora się z wyzwaniem zapisu znaków z pamięci nawet i w miesiąc. Pytanie ile z tak intensywnego maratonu zapamięta? I czy po drodze całkowicie nie zignoruje podstawowego słownictwa czy gramatyki języka japońskiego. Nawet kiedy wpadniemy w szał zapamiętywania setek znaków jak najszybciej tylko się da, nie możemy zapomnieć o pozagraficznej części języka japońskiego. Z doświadczenia studenta, który prawie codziennie miał zajęcia od 8 do 18, mogę powiedzieć, że jeśli jest to nasze główne zajęcie pozalekcyjne – rok to świat i ludzie. Zostanie jeszcze mnóstwo czasu na powtórki.

Jeśli jesteście zainteresowani językiem japońskim i chcecie dowiedzieć się więcej na jego temat, serdecznie zapraszamy na instagram koła naukowego Nippo działającego w obrębie Instytutu Lingwistyki Stosowanej na Uniwersytecie Warszawskim!!

A jeśli nie japoński, to zachęcamy do zapoznania się z listą innych języków, których warto się nauczyć.

Autor: Łukasz Wiśnioch

online-shop
Zamów
Tłumaczenie dokumentów standaryzowanych

Chcesz przetłumaczyć dokumenty urzędowe, takie jak np. akt stanu cywilnego, świadectwo szkolne, dokumenty samochodowe, prawo jazdy lub inny standaryzowany dokument wydany przez organ Państwowy?

Przejdź bezpośrednio do sklepu, wybierz swój dokument i zleć błyskawiczne tłumaczenie.

Jeżeli szukasz tłumaczenia dokumentu nieurzędowego lub takiego, którego nie ma w naszym sklepie zapraszamy bezpośrednio do formularza kontaktowego. Wyślij nam do darmowej wyceny zdjęcie lub skan dokumentów, które chcesz przetłumaczyć.

Popularne wpisy